“Je mag met de harde kern mee naar FC Groningen”. Het is even slikken, want ik ken de verhalen over wapens en vechten. Bovendien: zou er iemand bereid zijn mij mee te nemen? Ik weet niets van voetbal en de mensen die ik er over sprak waren niet onverdeeld enthousiast. Want deze mannen houden niet van nieuwsgierige mensen om zich heen.
Ria (60) is al een jaar of acht werkzaam als steward bij de FC. Ze vertelde mij wat hier zoal bij komt kijken. Sinds twee jaar geeft ze ook rondleidingen. Verder vertelde ze over het Fluks Hoes.
Astrid doet aan Impro. “Echt wat voor jou”, had haar vriendin Emmy gezegd. “De vloer op, dat tv-programma, dat ken je toch wel?” Dat heeft Astrid wel eens gezien. Zo knap die acteurs. Krijgen ze een opdracht om iets te spelen en dan wórden ze dat ook echt! Emmy zit ook bij zo’n groepje en vraag Astrid mee. “We zijn gewoon amateurs hoor”, lacht Emmy. “Kom bij mij langs dinsdag, fietsen we samen naar Frans. Impro in Groningen is gewoon: de huiskamervloer op!”
Zeven cafés telt de Oosterpoortbuurt. Een stevige score voor een stadswijk, zeker als je bedenkt dat je in een paar minuten naar de horecagelegenheden in het centrum kunt wandelen. Twee cafés zitten aan de Oosterweg. Eerder al besteedde de Oosterpoorter aandacht aan de Kroeg van Klaas, waar Marleen Vermooten sinds kort de scepter zwaait. Maar ook het café op de hoek van de Oosterweg en de Mauritsdwarsstraat heeft sinds een half jaar een nieuwe eigenaar. Het café begon ooit als een huiskamercafé, kreeg toen de naam café Royal en vervolgens Die 2 en nu hebben we het over Café Olivier.
“Wat doet het hier dorps aan.” Die gedachte kwam bij me op, als kersverse Oosterpoorter de wijk binnenrijdend op een koude novembernamiddag. Toch vreemd. Al helemaal in ogenschouw genomen dat A: de Oosterpoort toch écht in een stad ligt en B: bijna zes keer zoveel inwoners telt als de plek waaraan mijn status van dorpeling kan worden ontleend. Hoe dan ook, het voelde als een aangename en veelbelovende verrassing. Evert van der Molen over onze wijk.
In de jaren ’50 en ’60 van de vorige eeuw was de Admiraal de Ruyterschool – het huidige Poortershoes – een school voor schipperskinderen. Een aantal van de kinderen die door de jaren heen in ‘Kosthuis Bosker’ heeft gewoond, ontmoette elkaar ruim 50 jaar na dato weer op een zonnige zaterdagmiddag in Zwartsluis. De Oosterpoorter was erbij om een beeld te krijgen van hun leven in die tijd.
Aan de rand van onze wijk (aan de Europaweg) woont kunstenares Gerry met haar zoontje Pux en haar hond Leo. Ze vertelt ons over haar leven en haar kunst.
Tussen de Euroborg en het station rijst vanuit de verte een groot pand op. Mooi of niet het is in ieder geval een blikvanger van de wijk. Mocht je na het lezen van dit stuk nog denken “huh, welk gebouw bedoel je?” dan maken de letters op de voorgevel duidelijk dat hier een nieuwe horecazaak is geopend. Met aan de ene kant “pizza to go” en aan de andere kant “coffee to go” is het meer dan duidelijk dat je hier dingen kunt kopen om mee te nemen voor onderweg. maar heb je geen haast dan kun je hier ook rustig bijkomen bij een van de vele sfeervolle zitjes.
De bomen in onze wijk moeten wijken. De afgelopen weken was de kaalslag dramatisch. Rondom de zuidelijke ringweg staat er in onze wijk nu nog één: langs de Waterloolaan, net ver genoeg van het tunnelgeweld om overeind te blijven. En dit allemaal om in de wijk de groenvoorziening te bevorderen….. het mag nu wel iets heel fraais gaan worden, dat Zuiderplantsoen….!
Onlangs nam de Coop contact met ons op om te melden dat hun statiegeldactie in drie maanden tijd maar liefst € 1.236,50 heeft opgeleverd voor de Speeltuinvereniging. Goed nieuws natuurlijk en het zegt iets over de maatschappelijke betrokkenheid van zowel de Coop als de buurtbewoners. Reden voor de Oosterpoorter om supermarktmanager Gerald Kleiker eens aan de tand te voelen over de functie van de supermarkt in onze buurt.