nr 4, april 2018

Zeven cafés telt de Oosterpoortbuurt. Een stevige score voor een stadswijk, zeker als je bedenkt dat je in een paar minuten naar de horecagelegenheden in het centrum kunt wandelen. Twee cafés zitten aan de Oosterweg. Eerder al besteedde de Oosterpoorter aandacht aan de Kroeg van Klaas, waar Marleen Vermooten sinds kort de scepter zwaait. Maar ook het café op de hoek van de Oosterweg en de Mauritsdwarsstraat heeft sinds een half jaar een nieuwe eigenaar. Het café begon ooit als een huiskamercafé, kreeg toen de naam café Royal en vervolgens Die 2 en nu hebben we het over Café Olivier.

“Wat doet het hier dorps aan.” Die gedachte kwam bij me op, als kersverse Oosterpoorter de wijk binnenrijdend op een koude novembernamiddag. Toch vreemd. Al helemaal in ogenschouw genomen dat A: de Oosterpoort toch écht in een stad ligt en B: bijna zes keer zoveel inwoners telt als de plek waaraan mijn status van dorpeling kan worden ontleend. Hoe dan ook, het voelde als een aangename en veelbelovende verrassing. Evert van der Molen over onze wijk.

In de jaren ’50 en ’60 van de vorige eeuw was de Admiraal de Ruyterschool – het huidige Poortershoes – een school voor schipperskinderen. Een aantal van de kinderen die door de jaren heen in ‘Kosthuis Bosker’ heeft gewoond, ontmoette elkaar ruim 50 jaar na dato weer op een zonnige zaterdagmiddag in Zwartsluis. De Oosterpoorter was erbij om een beeld te krijgen van hun leven in die tijd.

Aan de rand van onze wijk (aan de Europaweg) woont kunstenares Gerry met haar zoontje Pux en haar hond Leo. Ze vertelt ons over haar leven en haar kunst.